چقدر ترک و می و باده و ساغر بکنم

نیمه شب آمده‌ام تا که لبی تر بکنم

کثرت معصیتم را به رخ من نکشی

آمدم چشمه‌ی جان را پر کوثر بکنم

گریه‌ام خنده ندارد بگذارید فقط

دل آلوده به این اشک مطهر بکنم

مثل آن ابر سفیدی که سیه شد ز گناه

گریه بر حال خودم چند برابر بکنم