سرنیزه ای که قلب مرا بارها شکست

از دختران تو چقدَر دست و پا شکست

دروازه غلغله است، به دادم برس حسین

بین سر و صدا کمرم بی صدا شکست

ما را شناختند ولی خیره می شدند

قلبم زِ چشم طایفه ای آشنا شکست

زخم عمیق روی سرم را نگاه کن

باور نمیکنی که بگویم کجا شکست

من محو پیچ و تاب سرت روی نِی شدم