دو دل بودم بیایم یا نیایم سوی مهمانی

میان توشم چیزی نبود الا پشیمانی

نگاهی کردم و دیدم که عمرم رفته با غفلت 

ندارم حاصلی غیر از غم و درد و پریشانی 

ولی دیدم تو غفاری تو ستاری تو جباری 

مرا با اینکه بد هستم به سوی خویش می‌خوانی 

به سویت آمدم خوف و رجا در قلب من جاری 

به سویت آمدم با دست خالی چشم بارانی 

الهی الهی الهی لا تؤدبنی ندارم جز تو مولایی

الهی لا تؤاخذنی که هستم رو به ویرانی