هرگز نقش تو از لوح دل و جان نرود

هرگز از یاد منو سرو خرامان نرود 

آنچنان مهر توام در دل و جان جای گرفت 

که اگر سر برود از دل و از جان نرود 

هزار جهد کردم که سر عشق بپوشم 

نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم

به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم 

شمایل تو بدیدم نه عقل ماند و نه هوشم