خوردیم یا غم دگران را بدون تو

یا خورده‌ایم حسرت نان را بدون تو

از بس‌که بی توایم؛ نفهمیده‌ایم که

دیدیم باز هم رمضان را بدون تو

یادش‌به‌خیر می‌گذراندیم آن قدیم

با گریه، خط‌به‌خط اذان را بدون تو

ما را ببخش، امام زمان‌های بی‌کسی

طی کرده‌ایم اگر که زمان را بدون تو

دیگر دهان به بردن نام تو، باز نیست

چرخانده‌ایم بس‌که زبان را بدون تو

ما از بهار بودن تو، بی‌تصوّریم

یک‌عمر دیده‌ایم خزان را بدون تو

دل با دل تو می‌تپد؛ اصلاً نخواستیم

این قلب را و این ضربان را بدون تو

در کربلا به قصد فرج، پهن کرده‌ایم

هرسال سفره‌ی دلمان را بدون تو

شاید خدا به‌حقّ حسینش رقم زند

امسال، آخرین رمضان را بدون تو