هنگام سپیده دم خروس سحری

دانی که چرا همی‌کند نوحه‌گری

یعنی که نمودند در آیینه صبح

کز عمر شبی گذشت و تو بی‌خبری

عمر رفت و زندگی رفت و جوانی‌ام که رفت

طبع رفت و شعر رفت و خوش بیانی‌ام که رفت