هوایی و به شور و شِینم

که نوکر امام حسینم

دیوونه و خراب و مستِ

شبای بین الحرمینم

حسین حسین ، حسین حسین جان

زِ غم صدا نمیکنم من

گلایه ها نمیکنم من

اگر مرا رها کنی تو (اگر تو را رها کنم من)

تو را رها نمیکنم من (مرا رها نمیکنی تو)

حسین حسین ، حسین حسین جان

یه عمره مست بوی سیبم

محبتت شده نصیبم

زِ مادر و پدر حسین جان

تو مهربان تری حبیبم

حسین حسین ، حسین حسین جان

چه عاشقانه در هوایت

نظر کنم به کربلایت

کبوترانه پَر کشم تا

ضریح و گنبد طلایت

حسین حسین ، حسین حسین جان

اگر دو چشم تر نباشد

شب مرا سحر نباشد

به جز مسیر کربلایت

مرا سر گذر نباشد

حسین حسین ، حسین حسین جان

گِل مرا به غم سرشتند

به سینه ام حسین نوشتند

خوشا به حال نوکرانت

که از اهالی بهشتند

حسین حسین ، حسین حسین جان