رفته زدنیا علی بنده ی والا
گریان شده در جنت حضرت زهرا
واویلا واویلا واویلا واویلا
بر گوش کل جهان این ندا آید
قد قتل المرتضی از عرش بالا
واویلا واویلا....
فزت ورب گفته و گشته آماده
با شوق دیدار حق مولا جان داده
دستش بود در دستان مجتبایش
زینب کنار بستر از پا فتاده
واویلا واویلا.....
خیل یتیم کوفه در انتظارند
تاکه خبر از شفای او بیارند
آمد حسن پیششان، با چشم گریان
یعنی که دیگر آنها، بابا ندارند
واویلا واویلا....
چاه کوفه گشته بی، مونس وهمدم
ناله زند در غم،مولا دمادم
کوفه سیه پوشیده از غم حیدر
دلها همه خون شده،دیده ها پرنم
واویلا واویلا.....