حجره، دربسته؛ امامم خسته

رضا، کنار بدن جوادش نشسته

کنار جیگر گوشه‌ش، به سر می‌زنه مادر

به یاد سر و نیزه، به یاد سر و خنجر

حجره شده کربلا؛ فاطمه صاحب‌عزا

سر امام جواد روو پای امام رضا

صدات می‌زنم با قلب شیدا

با روضت می‌بارم دریا‌دریا

جواد الائمّه، یابن الزهرا

می‌زنه پرپر با حال مضطر

نگاش به بابا و سرش روو دامان مادر

رضا، روضه می‌خونه برا پیکر روو بام

به یاد تن و گودال، به یاد سفر شام

تا که دلامون میشه کبوتر کاظمین

می‌رسه بازم ندای فَبکِ علی الحسین

عزیز دو عالم؛ یا ثارالله

من امسال محرّم ان‌شاءالله

می‌میرم برات، یا ابی عبدالله

با آه سوزان، با کام عطشان

کجا می‌خوای بری بدون زینبت، حسین‌جان

میگه وقت وداعش، توو آغوش برادر

کجا میری عزیزم؟! عزیز دل خواهر

پیش چش خواهرت، میان سراغ سرت

جسمتو می‌پوشونم با چادر مادرت

ای آرام جانم، یا ولی الله

حبیبی فؤادی! فی امان الله

حسین‌جان حسین‌جان! ابی عبدالله