چقدر منتظر و بی‌قرارمانی تو
امام غایبی امّا چه مهربانی تو
حضور گرم تو، احساس می‌شود دائم
همیشه و همه‌جا در کنارمانی تو
بگیر دست مرا تا به آسمان ببری
شدیم عبد زمین و آسمانی تو
کریمی و همه‌جا، حرف این کرامت‌هاست
خدا کند که مرا هم ز در، نرانی تو
دعای پشت سر ما، دعای وتر شماست
شبیه فاطمه در فکر نوکرانی تو
چه حاجتم به دو دنیا که من تورا دارم
خوشم چو بنده‌نوازی به تکّه نانی تو
به یاد نوکری و نوکرت به‌یادت نیست
به جان فاطمه امّا عزیزمانی تو
خدا کند که بیایی شبی به مجلس ما
خدا کند که شبی، روضه را بخوانی تو
بخوان به یاد غم عمّه‌ای که می‌فرمود
عزیز فاطمه! مضروب خیزرانی تو
عزیز فاطمه! خواهر نداشتی تو مگر
که جای دامن من، دست این و آنی تو
