درد داری! دست بر بازو بگیر؛ اما بمان

پیش چشمم دست بر پهلو بگیر؛ اما بمان

من که می‌دانم برایت راه رفتن مشکل است

باشد اصلاً دست بر زانو بگیر؛ اما بمان

گرچه سختی می‌کشی در خانه، باشد کار کن

فضه را بنشان و خود جارو بگیر؛ اما بمان

غربت من گرچه سنگین است روی شانه‌ات

با غم تنهایی من خو بگیر؛ اما بمان

چهره می‌پوشانی از من، گرچه دل‌خونم ولی

جان حیدر! هر شب از من رو بگیر؛ اما بمان