عمه ی سادات بی قراره غصه و غم هاش بی شماره

تموم غصش غم یاره تنها امیدش بی پناهه

روزای سختی توی راهه رو خاک سوزان پا می زاره

ذکر آسمونها وای زینب وای زینب وای زینب وای

ذکر کهکشونا وای زینب وای زینب وای زینب وای

ذکر خاک صحرا وای زینب وای زینب وای زینب وای

ذکر سینه زنها وای زینب وای زینب وای زینب وای

********

شعله می کشه خورشید زمین می سوزه از تب

ابرا همه می بارن توی چشای زینب

میون سینه دلی که تنگه غم غروب رویاشه

شان نزوله سوره ی بارون توی فرات چشماشه

کبوترا بی تابن تو آغوش محملها

توی نگاها پیداست بی قراری دلها

از انعکاس خبر تلخی دل شریعه بی تابه

رو نیزه هایی که بی شمارن یه سر سرخی می تابه

حالت صحرا که عجیبه غرق سکوتی پر فریبه

پر از نسیمه بوی سیبه

غروب سردش پره رازه مث شبایی که درازه

سینه ی خورشید بی شکیبه

*******

بیا توی آغوشم داداش پریشونم

توی نگاه تلخت درد تو رو می خونم

عزیز خواهر تب نفسهات دل من و می لرزونه

اگه نباشی حتی یه لحظه تمومه دنیا زندونه

دلشوره ی من بی حسابه بگو که اینها همه خوابه

لشگر دشمن یه سرابه بغض غریبی تو گلومه

بارون چشمام نا تمومه پر از سوال بی جوابه

حرم فقط حرم حسین باد ها نوحه خوان

بید ها سر به زیر لاله ها سینه زنان حرم باغچه

خیمه‌ی خورشید سوخت