هیچ ذوقی به از این نیست که در غایت عشق

چشم من گرید و لب‌های تو در خنده شود

جای آن است که شاهان ز تو شرمنده شوند

سلطنت را بگذارند و تو را بنده شوند

گر به خاک قدمت سجده میسر گردد

سرفرازان جهان جمله سرافکنده شوند