نه نسیمم که به هر کوه و چمن سر بزنم

نه کبوتر که به هر بام و دری پر بزنم

از ازل داشته ام یک دل و دادم به یکی

نیستم عاشق اگر جز در دلبر بزنم

نه در خانه ببندد که براند ز درم

نه گذارد که جز این در، در دیگر بزنم

گاه بگشوده، در رحمت و راهم داده

گاه در بسته که من بار دگر در بزنم

دل سبو، دیده بود جام و سرشکم باده

ساقی ام او شده از دست که ساغر بزنم؟

عهد و پیمانم از آغاز همین بود، همین

که دم از آل علی تا دم آخر بزنم

وای اگر پا به سر خوان معاویّه نهم!

دست دادند که بر دامن حیدر بزنم

دست من بشکند و پای من از کار افتد

گردری غیر در آل پیمبر بزنم

"میثمم" پیروی از میثم تمّار کنم

مگر از دار تولای علی سر بزنم