عالمی داره عالم خودت
غم فقط غم محرم خودت
قربونت برم که داری همه رو
می‌کشونی سمت پرچم خودت

بلندآوازه
همه می‌فهمن تازه
باید دنیا به حسین رو بندازه
یه روز با خونِت دین خدا رو ساختی
و بعد از اون هی خدا برات می‌سازه

اباعبدالله؛ عزیز خونۀ خدا
اباعبدالله؛ یکی‌یه‌دونۀ خدا
.....

کربلا عشق خونوادگی
کربلا میام هر وخ تو بگی
کربلا پایان غصه و غم
کربلا آغاز دیوونگی

حسین آرامش
چقد قشنگه نامش
خدا خیر بده به همۀ خدّامش
همیشه گفتم حسین جان تو هستی
همونی که از بچگیام می‌خوامش

برا بخشیدن؛ شدی بهونۀ خدا
اباعبدالله؛ یکی‌یه‌دونۀ خدا