شَرحه شَرحه شده تنت
پاره پاره پیراهنت
مادر داره می‌بینه که
روی خاکه مَحاسنت
اباعبدالله اباعبدالله اباعبدالله
به سوی شام و کوفه‌اَم چه ظالمانه می‌برن
نمی‌رم ولی مرا به تازیانه می‌برن
اباعبدالله اباعبدالله اباعبدالله
ای زینت دوش نبی روی زمین جای تو نیست
این خار و خاشاک زمین منزل و مأوای تو نیست
اباعبدالله اباعبدالله اباعبدالله
