کی مثه تو داره این همه نوکر

عشقِ تو جاذبه داره زیاد

دعوت مادرت حضرت زهراست

هر کسی که توی روضه میاد

هر چقدم بد باشه یه آدم

میخوره با تو ورق

مثل همون لاتی که به عشقت

لب نزده به عرق

عشقت آقا داره عجب اثری

جوری که واسه ی نوکری

علی گندابی رَم میخری

مِهرت خیلی بنده نوازه آقا

میشینی با فقیر و گدا

همه عاشقتن به خدا

ابی عبدالله ثارالله

عمریه ساکن هیئت و روضم

خونه ی نوکره بزم غمت

بهترین نقطه ی امن جهانه

واللّهه زیر پَر علمت

وقتی که عبد و نوکرت هستم

این همه باورمه

اینکه یه عمره دست اباالفضل

سایه ی روو سرمه

خوشبخت یعنی من که پُر از غمتم

عمریه زیر پرچمتم

آقا نذر محرمتم

با تو آقا دنیا به کام منه

این سیاهی برام کفنه

شهر کرب و بلات وطنه

ابی عبدالله ثارالله

توو حرمِ تو آقا روی اَبرام

پایین پای تو عرش خداست

صحن و سرای تو مثل بهشت نیست

آره بهشت مثه صحن و سراست

میشه فقط توو کرب و بلا دید

خورشید و ماهو یه جا

روزا تو میتابی و شبا هم

ساقیِ کرب و بلا

جونم به دو گنبد عرش برین

به تو و یل اُم بنین

به بهشت خدا روو زمین

بازم بطلب امیر عالمین

که بدم به تو با شور و شِین

یه سلام توو بین الحرمین

ابی عبدالله ثارالله