من مست می عشقم، هشیار نخواهم شد
وز خواب خوش مستی، بیدار نخواهم شد
امروز چنان مستم از بادهٔ نوشیده
تا روز قیامت هم هشیار نخواهم شد
بادۀ نابم کجاست
در حرم کربلاست
بادۀ نابم حسین، ذکر ثوابم حسین
خادم این درگهم، عالیجنابم حسین
جانم؛ (حسین جانم)3
......
چون یار من او باشد، بی‌یار نخواهم شد
چون سوختهٔ عشقم در نار نخواهم شد
تا دلبرم او باشد دل بر دگری نَنهم
تا غم خورم او باشد غمخوار نخواهم شد
دلبر من نیست کس
روی حسین است و بس
شوکت و هیبت حسین، غیرت و عزت حسین
مَخلَص و ختم کلام: اعلی‌ٰحضرت حسین
جانم؛ (حسین جانم)3
