هوای آسمون دارم اگر چه زخمیه بالم

یه سال و نیمه بعد از تو هنوز هم گرم گودالم

 

پیری زمین گیرم غریبی ناخوش احوال

یادم نرفته گیر کردی بین گودال

 

یه سال و نیمه که رفتی یه سال و نیمه داغونم

یه سال و نیمه که هر روز از ضبح تو گریون

 

اونایی که جوون دادن دیگه از زندگی سیرن

جوونای بنی هاشم مگه از خاطرم میرن

 

یادت میاد غریبونه گل پر پر رو آوردی

با هفده تا علی اکبر ، علی اکبر رو آوردی

 

زمونه یادته قاسم چجوری دست و پا میزد

لگد کوبش که میکردند تو رو تنها صدا میزد

 

تموم روز و شب میگیم با خورشید و هلال ماه

امانت داری هم سخته امانت باشه عبدالله

 

تو ذهنم روضه ها دارم تمنای رباب تو

سوالش از علی اصغر خجالت از جواب تو

 

نمیگم دیگه از گودال یقینا گفتنش سخته

تو رو ضیح القفا کردند برا من گفتنش سخته