من هر لحظه یاد تو میفتم امام رضا

مردم گفتن از پناه من گفتم امام رضا

آغوشم بگیر یکم آشفتم امام رضا 

اسمت رو میزنم فریاد قربون پنجره فولاد 

تو می‌رسی دم مرگم من رو نمی‌بری از یاد 

ملجأ امن دلای آواره از امام رضا بخواه نه نمیاره 

هر کی تو صحنش یه گوشه می‌باره دست خالی برگردی مگه می‌ذاره 

امام رضا جانم ...

عشقت تو وجود من زد ریشه امام رضا 

هر کی جایی راحته من پیش امام رضا 

جز تو محرم دلم کی میشه امام رضا 

واسم فقط تو میمونی حال دلم رو میدونی 

میگن به تو آقای درد و دلای پنهونی