یه عمریه پنجره ی دلم

به سوی کربلاست

خونه ی قلب من درش

به سوی دشت نینواست

به دل میگم غصه نخور

رقیه ویزاش و میده

قسم به اون خدا خودش

برگ جوازش میده

میگن گذر نامه ی من

حلقه پر از خون منه

توشه ی من تو این سفر

سینه مجنون منه

من تو سفارتخونه ی

رقیه هم آشنا دارم

بذار بگم سر رو پای

علی اکبر میذارم

مالک مرز خسروی

دروازه ی جنون من

تمام خاک خسروی

تشنه ی اشک خون من