چه خیابونیه بین الحرمین

روضه خونیه بین الحرمین

بدماء المظلوم اربابم حسین

که سرا خونیه بین الحرمین

بین الحرمین ، روضه هاش پنهونه

بین الحرمین ، مادرش می خونه

بین الحرمین ، خدا هم گریونه

بین الحرمین ، فصلی از قانونه

بین الحرمین ، خاطرش می مونه

بین الحرمین ، خدا هم گریونه

واسه بین الحرمین دل تنگم

به خود امام حسین دلتنگم

 

دو تا سرور دو عشق عباس و حسین

دو برادر دو عشق عباس و حسین

آره هفت شهر عشق تو کرببلاست

دو تا دلبر دو عشق عباس و حسین

عباس و حسین ، مثل خورشید و ماه

عباس و حسین ، ساقی و ثارا…

عباس و حسین ، یه وزیر و یک شاه

عباس و حسین ، دو تا یار دلخواه

عباس و حسین ، تا خدا یک شهراه

عباس و حسین ، یه وزیر و یک شاه

واسه بین الحرمین دلتنگم

به خود امام حسین دلتنگم

 

خونمون از قدیم تو کرببلاست

نسب نوکریم تو کرببلاست

من گدای شب جمعه م به خدا

خود اوستا کریم تو کرببلاست

تو کرببلا، هستیمون آزاده

تو کرببلا آقا اذنم داده

تو کرببلا این دلم افتاده

تو کرببلا که جنون آزاده

تو کرببلا باده پشت باده

تو کرببلا این دلم افتاده

واسه بین الحرمین دلتنگم

به خود امام حسین دلتنگم