وقتی که میام مشهد تو صحن دم گوهر شاد
زانو میزنم میگم سلطان به سلامت باد
.
سلطانه واسه من ولی اسمش آقاجانه
امید آخر همه مردم ایرانه
.
سلطان علی موسی الرضا …
.
میدم یه سلام اول ،وقتی میرسم مشهد
از توی مسیری که پیدا میشه اون گنبد
.
محسوسه که دلم با امام رضا مانوسه
میدونه چه قدر دلم تنگ ِ یه پابوسه
.
سلطان علی موسی رضا …
.
اینجا چه قدر خوبه ، این رسمی که مرسومه
مشهد که بخوام میگم ، یا حضرت معصومه
.
آسونه بگن چی رگ خواب ِ آقامونه
اون لعنِ ام الفضل و هارون و مامونه
.