گر کربلا نبود زمین عزتی نداشت
دِیر و کِرِشک و صومعه هم حرمتی نداشت
روزی که آدم از غم ارباب گریه کرد
دیگر به باغهای جنان رغبتی نداشت
نور جمال حضرت ارباب اگر نبود
عرش خدای عزوجل زینتی نداشت
دارم یقین به عرش دعایم نمیرسید
سجاده ی نماز اگر تربتی نداشت
بی شک عذاب دامنِمان را گرفته بود
این شهر پُر گناه اگر هیئتی نداشت
ما را برای نوکریت آفریده اند
دنیا بدون سینه زنی لذتی نداشت
صد مرده را نگاه شما زنده میکند
عیسی بدون اذن شما قدرتی نداشت
نام تو را خدا به در عرش حک نمود
اینگونه گر نبود جنان قیمتی نداشت
