از عـشـقـت مستم

میدونی که من دل بر تو بستم

تا همیشه مسکین تو هستم

ای دلـــــدار من

تا تو شَه جودی ای یار من

محاله بمونه خالی دستم

خوش به حال اونکه رختِ نوکریتو بر تن کرده

خوش به حال اون چشمی که از حرمت دیدن کرده

وقتی برات شاعر میشم

حس میکنم زائر میشم

باز دوباره من دلتنگ شعر بابا طاهر میشم

غم عشقت بیابون پَرورم کرد

هوای وصل و بی بال و پَرم کرد

به ما گفتی صبوری کن صبوری

صبوری تُرف خاکی بر سرم کرد

…امـان ای دل ای دل ، ای دل ای دل ای دل …

من سینه چاکـت

آقا به فدای عشق پاکت

چه بوی عجیبی داره خاکت

از مـن چـه آیــد

شرط ادب این است که من باید

محضر بزرگان باشم ساکت

تا حرمت با سر میام، با یه دل پرپر میام

ای که شدی دینم کِی من از زیر دِینت در میام

وقتی برات شاعر میشم

حس میکنم زائر میشم

باز دوباره من دلتنگ شعر بابا طاهر میشم

نمیدونم دلم دیوونه ی کسیت

کجا میگردد و مستونه ی کیست

نمیدونم دل دیوونه ی ما

اسیر نرگس مستونه ی کسیت

…امـان ای دل ای دل ، ای دل ای دل ای دل …

دل شد رام تو

با مِی طهورای جام تو

شیرین دَهَـنانیم با نام تو

بر تو دل دادیم

به خدا که اربابم آزادی

رقم میخوره بین دام تو

گوهر این اشکای ما، نیست دیگه از گوهر بهتر

اشکامونو خیلی کن که هر چی آقا بیشتر بهتر

وقتی برات شاعر میشم

حس میکنم زائر میشم

باز دوباره من دلتنگ شعر بابا طاهر میشم

سه چند روزه که بوی گل نیومد

صدای چَهچَه بلبل نیومد

بِرید از باغبون گل بپرسید

چرا بلبل به سِیر گل نیومد

…امـان ای دل ای دل ، ای دل ای دل ای دل …