زین پس به جای واژه ی کرب و بلا بگو بهشت

حق طبیعیمه بیام خوب و بدم زیبا و زشت

مینویسم روضه ولی میخونمش عرش برین

زین پس بجای واژه ی عشق بگو یلِ اُمُ البَنین

اباالفضل فدای اون دو دست قلمت

اباالفضل تورو شناختمت از رو علمت

اباالفضل بذار بازم بیام تا حرمت

اباالفضل یا کاشفَ الکَربِ حسین .. اباالفضل یا کاشفَ الکَربِ حسین

زین پس بجای واژه ی کعبه بگو حرم حسین

قبله یه کم به سمت راست حدود بین الحرمین

مینویسم آب ولی یادم میاد چشم عمو

بخاطر دل رُباب سکوت نکن بلند بگو

اباالفضل آقا باعث زحمتت شدم

اباالفضل منم خادم هیئتت شدم

اسیر پَرای رو علامتت شدم

اباالفضل یا کاشفَ الکَربِ حسین .. اباالفضل یا کاشفَ الکَربِ حسین

زین پس بجای واژه ی سینه زنی بگو نماز

نگو میرم هیئت بگو دارم میرم راز و نیاز

نوشته میشه علقمه دارُالشَفاء خونده میشه

دست خالی هیچ احدی از اینجا رونده نمیشه

ابالفضل من از سفرت روزی میبَرم

ابالفضل از اسمت ساده من نمیگذرم

ابالفضل دلم جا مونده توی حرم

اباالفضل یا کاشفَ الکَربِ حسین .. اباالفضل یا کاشفَ الکَربِ حسین