با خودم بار گناه آوردم

به محبتت پناه آوردم

یه کبوتر با یه بال زخمی

با همین فکر و خیال زخمی

ای نگات طبیبم ، عمه‌ی غربم

پا به پای روضه‌ت غم شده نصیبم

عطر چادرت کرد مست بوی سیبم

“نوکرتم بی‌بی ، نوکرتم بی‌بی”

وقتی پای پرچمت میشینم

طعم آرامشم‌و میبینم

آخه دردای منو میفهمی

وسط جهانی از بی‌رحمی

ای همه امیدم ، عمه‌ی شهیدم

از زبون بارون روضه‌تو شنیدم

آخ دلم گرفت و از نفس بریدم

“نوکرتم بی‌بی ، نوکرتم بی‌بی”

تورو میبینم فقط تو ذهنم

کشیدم یه عکس ازت تو ذهنم

عصر عاشورا گمونم داری

سر رو یال ذوالجناح میذاری

 

ای برات بمیرم ، عمه‌ی اسیرم

دوست دارم که هربار کربلا که میرم

روضه‌تو بازم تو خیمه‌گاه بگیرم

 

“نوکرتم بی‌بی ، نوکرتم بی‌بی”