فاش میگویم و از گفته خود دلشادم

بنده عشقم و از هر دو جهان ازادم

تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق

هر دمی اید غمی از نو به مبارک بادم

ای جانم

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم

من از ان روز که در بند تو ام ازادم

نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار

چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

اول سلامم حسن جانم جانم

ختم کلامم حسن جانم جانم

 

حسن ای جانم