داروی هر درد ما از دم تو می رسد

حک شده بر سینه یا باب حوائج مدد

می رود از زندانش با بدن بی جانش

ارض و سما گریانش گریانش گریانش

دختر یتیمش میزند صدایش

میرسد صدای گریه ی رضایش

داروی هر درد ما از دم تو می رسد

حک شده بر سینه یا باب حوائج مدد

تا که رها موسی شد ار دو جهان غوغا شد

چشم فلک دریا شد دریا شد دریا شد

مرغ پر شکسته از قفس رها شد

قبله ی حوائج حاجتش روا شد

سوی خدا رفتن نور خدا را ببین

گریه ی معصومه و حال رضا راببین

با جگر صد پاره گشته رباب آواره

نیزه شده گهواره گهواره گهواره

رفته روی نیزه روبروی مادر

رفته نیزه انگار در گلوی مادر

از دل عالم گره دست تو وا می کند

غنچه لب تشنه یا باب حوائج مدد

ای علی لای لای علی.....

گوشه ی این ویرانم تا تو شوی مهمانم

منتظرت می مانم

در پی ات دویده با قد خمیده

دختر یتیمت ای سر بریده

مجلس دار الشفا روضه ی تو می شود

دختر ارباب یا باب حوائج مدد

وقت جدایی رسید باد مخالف وزید

از شرر داغ تو پشت برادر خمید

پشت و پناهم شکست پشت سپاهم شکست

فاطمه در کربلا علقمه در خون نشست

از جان خود سیرم ای خدا من بی او ممیمیرم ای خدا