دنیا برعکس قایم باشک بازی

به یقین می‌دونه قائمش کجاست

ما همه گم شدیم و اون معلومه

شب و روز اونه که به دنبال ماهاست

اونی که عمری ظاهراً پنهونه

داره به دنبال ماها می‌گرده

ما همه غائبیم و حاضر اونه

این درده این درده

من با تلاشمو

یه قطره که می خوام دریاشمو

اندازه ی خودم اومدم باتو باشمو

‌پس خوب می‌دونم که روپام باید پاشمو

می‌دونم آینده ی ایرانم

می‌دونم روی منه برنامه ی دشمن

می‌خوادش یه نسل بی‌تفاوت رو

به جریان ظهورت بسازه از من

واسمه روشن

بااین فکرام بعد املا و ریاضی

دل به زنگ بازی می سپرم

با انگشتام دونه دونه توی بازی

اینجوری واسه تو می شمرم

ده بیست سی چهل

ای دل غافل

مشغول بازی بودم و جمعه غروب شد

نیومدی تو  برای اون که چش گذاشته بود چه خوب شد

ده بیست سی چهل

ای دل غافل

املای انتظارمو غلط نوشتم

ولی برا تو

با گریه توی دفترم دو خط نوشتم

که بی‌قرارم

طاقت ندارم

تموم هفته پای درس انتظارم

توی رسم الخط تازه چرا

حمزه ی روی قائم و  یا می‌خونن

قائمو دارن قایم می‌کنن

اونا که انتظارتو نمی‌دونن

نمی‌دونن

رسم الخط تازه ی جهان تویی

صاحب اصلی واسه  این زمان تویی

ریاضی و علوم و املا جای خود

هرروز هفته اصل امتحان تویی

ده بیست سی چهل

ای دل غافل

مشغول بازی بودم و جمعه غروب شد

نیومدی تو  برای اون که چش گذاشته بود چه خوب شد

ده بیست سی چهل

ای دل غافل

املای انتظارمو غلط نوشتم

ولی برا تو

با گریه توی دفترم دو خط نوشتم

که بی‌قرارم

طاقت ندارم

تموم هفته پای درس انتظارم