دنیا به آخر برسه

این زندگی سر برسه

یا مرگ نوکر برسه

بازم تو رو دوست دارم

اگه همه رهام کنند

به چشم بد نگام کنند

یا دیوونه صدام کنند

بازم تو رو دوست دارم

شب‌های دلتنگی برام

شبیه مرگ زود رسه

دنیا بدون کربلا

واسم شبیه قفسه

یعنی یک بغل از حسین

به نوکرش نمی‌رسه

به چه حالیه

عاشق تو که دست خالیه

ببینه خودتو

حوالی حرم تو حسین

فدای پر علمت

چه آتیشی داره غمت

میشه یک دفعه ببینم

تو رو به جای حرمت

حسین آقام حسین آقام

می‌بینی شکسته شدم

از آدما خسته شدم

من به تو وابسته شدم

منو رها نکن حسین

این نوکری سلیقمه

عشقت تو هر دقیقمه

کی مثل تو رفیقمه

منو رها نکن حسین

کسی نمی‌تونه منو

ازت جدا کنه حسین

بگن کی ضامنت میشه

می‌گم خدا کنه حسین

می‌گیری دست هرکی رو

یکبار صدا کنه حسین

سر به راه شدن

اونایی که برات گدا شدن

منو از این علم جدا شدن

محاله حسین

فدای پر علمت

چه آتیشی داره غمت

میشه یک دفعه ببینم

تو رو به جای حرمت

حسین آقام حسین آقام

لطفا حداقل دو حرف را وارد کنید ...

حوالی حرم

پنج‌شنبه، 02 اسفند 1403 - روح الله رحیمیان

درباره ما

شبکه های اجتماعی