خواهند اگر ببخشند از مجرمی گناهی 

اول ورا نوازند با سوز و اشک و آهی 

دریای عفو جوشد از اشک دردمندی 

اوراق جرم سوزد از آه صبحگاهی 

اینجا گناه بخشند کوهی به کاه بخشند 

بیچاره من که با خود ناورده پرّ کاهی 

با اینکه رو سیاهم با آن همه گناهم 

مشتاق یک نگاهم مولای من نگاهی 

از من گنه بود زشت از توست عفو زیبا 

ای عفو از تو زیبا العفو یا الهی 

عمری گناه کردم دل را سیاه کردم 

من اشتباه کردم یا رب چه اشتباهی 

دامن آلوده و روی سیاه آورده‌ام 

گرچه آهی در بساطم نیست آه آورده‌ام 

هرچه هستم هرچه بودم بر کسی مربوط نیست 

بر امام مهربان خود پناه آورده‌ام