منم آن گناهکاری، که به سوی تو دوان است
تویی آن بزرگواری که کریم و مهربان است
تو همیشه در فرازی تویی آن گدا نوازی
که در اوج بی نیازی، نگران بندگان است
ربنا الهی العفو ربنا الهی العفو
به شب سیاه نوری برسان پُلِ عبوری
دل من برای دوری زگناه ناتوان است
تو اگر مرا برانی در دیگری نکوبم
که به غیر از آستانت، همه جا پر از زیان است
همه عمر جز تو یارب! چه کسی رفیق من بود؟
تو امان من نباشی! چه کسی مرا امان است؟
ربنا الهی العفو ربنا الهی العفو
تو خدای مرتضایی، که همیشه با وفایی
به گدای بی نوایی که ضعیف و ناتوان است
برو ای گدای مسکین در خانه علی زن
که امیر با خدا در نجفش هم آشیان است
بگذار جای کعبه سر خود به پای حیدر
تو اگر بهشت خواهی، نجفِ علی جنان است
به علی الهی العفو به علی الهی العفو
خوشم اینکه خاک پای پسر ابوترابم
همه عمر سایبانم علم حسین جان است
به حسین الهی العفو به حسین الهی العفو
