حسین حسین حسین
خدا اگر به این جهان رنگ لعاب میدهد
به عشق خانواده‌ی ابوتراب میدهد
ورود باب قبله و خروج باب علقمست
هرانچه باب میل بود ازین دوباب میدهد
بهشت جان کربلا
کهف امان کربلا
ابوتراب از نجف
مرا بخوان به کربلا
حسین حسین حسین
تو تشنه فرات نه
فرات تشنه ی تو بود
لب کبیرو خشک تو
به اب آب میدهد
چقدر در خیال خود
دروغ روضه خوانده ام
هلال می‌رسد به تو
دوقطره آب میدهد
بهشت جان کربلا
کهف امان کربلا
ابوتراب از نجف
مرا بخوان به کربلا
حسین حسین حسین
