کربلا توی دار دنیا خونه ی بهشتی منه
خونه ای که چراغش با نور اباعبدالله روشنه
.
خونه ی پدری مون نجفه خونه ی مادری کرببلا
مادرت فاطمه واسطه مه تا منو هم ببری کرببلا
.
عشق و تقدیرم بی تو می میرم
به خدا قرض کنم کربلا میرم
.
دامن لطف تو رو می گیرم
به خدا قرض کنم کربلا میرم
.
ای نبضم ای ضربانم حسین جانم
.
زندگی با غمت شیرینه بایدم تو روضه بگذره
روضه ی تو برا من از نون شبم آقا واجب تره
.
نوکری ارث اجداد منه بایات صالحات همه شون
این شبا مهمون حرمن ؛ کربلا میشه برات همه شون
.
گفتن اجدادم نره از یادم
برسه نوکری دست اولادم
.
با تو آبادم با همین شادم
برسه نوکری دست اولادم
.
ای نبضم ای ضربانم حسین جانم
.
صبح محشر خودت می بینی همه دنبال یک هیئتن
اهل اشک و اهالی روضه ت به والله اهل جنتن
.
من بهشتو تصور می کنم هر درخت یه نخ از پیرهنته
پس بهشت منه پیرهنی که مادرت دوخت و حالا تنته
.
ای تب شورم با تو محشورم
تو سلیمانی و من همون مورم
.
گوشه ی گورم حب تو نورم
تو سلیمانی و من همون مورم
.
ای نبضم ای ضربانم حسین جانم