نیمه شب شد سوی میخانه شتابان آمدم
با خجالت مثل یک طفل گریزان آمدم

ترس دارم چون به جانم گرگ نفس افتاده است
ریختم بر هم ، که تا اینجا هراسان آمدم

آن سر و وضع بدی که داشتم دارم هنوز
بین آغوش تو با حال پریشان آمدم

چشم هایم را بگیر و گریه ام را پس بده
بعد عمری سرکشی ، آلوده دامان آمدم

باز کار بنده ات به آبرو ریزی کشید
آبرویم را خریدی چون پشیمان آمدم

جرم بسیارم ز ریگ رحمت تو کمتر است
گرچه سنگین است بارم ، بهر جبران آمدم

مستحق آتشم اما گرفتارم نکن
چون به اینجا با دمِ ، یا فاطمه جان آمدم

آب غسل توبه ام از ناودان حیدر است
یا علی گفتم سحر از زیر باران آمدم

روزی من شد بگویم هر شب جمعه حسین
او گره از مشکلم وا کرد و آسان آمدم

مادرش لطمه زنان بالاسر او داد زد
از مدینه تا به گودال تو حیران آمدم

سنگ خوردی سنگ خوردم ! تشنه ماندی تشنه ام !
تا ترا در خاک و خون دیدم به میدان آمدم

فدائیان حسین اصفهان | 27 خرداد | 1401

بالین همه رفتم و بالین خود اما

دعای کمیل بخش سوم

دعای کمیل بخش دوم

دعای کمیل بخش اول

نیمه شب شد سوی میخانه شتابان آمدم