آقا راهو باز کن نذار دق کنم

روزی از همین روزا با عنایت زهرا

سینه زن احترام داره گریه کنت مقام داره

سر اومده عمه شب پریشونی

هرچه صدای گریه شود بیشتر بلند

زبانش بند می آمد خجالت می کشید

شب تاریک خرابه سحرم می آید

در قافله ی عشق سپهدار رقیه است