به سر بریده‌ات که فکر می‌کنم

حاج محمود کریمی

تو حدیث افلاکی؛ فرزند پدر خاکی

حاج محمود کریمی

امّ‌ابیها شد رقیّه در شب آخر

حاج محمود کریمی

میون ازدحام شبیه عمّه‌هام، دارم باهات میام

حاج محمود کریمی

سری که روبرومی

سید محمود علوی

می‌دونستم خیلی دوسم داره

حاج محمود کریمی

گفتم میای؛ با اکبر میای

حاج محمود کریمی

خورشید من! آمدی شبانه

حاج محمود کریمی

خودم را می‌کشم سویت؛ دو پای ناتوان را نه

حاج محمود کریمی

ای پدر! چشم تو روشن؛ شب بیداری ماست

حاج محمود کریمی