بعد سی سال پر از غم عاقبت دردم دوا شد
بعد عمری درد و غصه حاجت قلبم روا شد
سوختم و ساختم به یاد کوچه ها هی گاه و بی گاه
من یه عمر چش به راه لحظه ی مرگم به والله
نمی‌دونه کِسی به جز خدا غم من رو
معنای اشک نم نم من رو
هر شب سر مزار زهرام
چه خوشحالم اگر چه این دلم پر از درده
چون میشه آرزوم برآورده
دارم میرم کنار زهرا