آیه آیه همه جا عطر جنان می آید وقتی از حُسن تو صحبت به میان می آید . جبرئیلی که به آیات خدا مانوس است بشنود مدح تو را با هیجان می آید . می رسی مثل مسیحا و به جسم کعبه با نفس های الهی تو جان می آید . بس که در هر نفست جاذبه‌ ی توحیدی است ریگ هم در کف دستت به زبان می آید . هر چه بت بود به صورت روی خاک افتاده‌ ست قبله‌ ی عزت و ایمان به جهان می آید . با قدوم تو برای همه‌ ی اهل زمین از سماواتِ خدا برگ امان می آید . نور توحیدی تو در همه جا پیچیده ست از فراسوی جهان عطر اذان می آید . عرش معراج سماوات شده محرابت ملکوتی ست در این جلوه‌ ی عالم تابت . خاک از برکت تو مسجد رحمانی شد نور توحید به قلب بشر ارزانی شد . خواست حق ، جلوه کند روشنی توحیدش قلب پر مهر تو از روز ازل بانی شد . ذکر لب های تو سر لوحه‌ ی تسبیحات است عرش با نور نگاه تو چراغانی شد . قول و افعال و صفاتت همه نور محض اند نورت آئینه‌ ی آئین مسلمانی شد . به سراپرده‌ ی اعجاز و بقا ره یابد هر که در مذهب دلدادگی ات فانی شد . خواستم در خور حسن تو کلامی گویم شعر من عاقبتش حسرت و حیرانی شد . ای که مبهوت تو و وصف خطی از حُسنت عقل صد مولوی و حافظ و خاقانی شد . ” از ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد “ . جنتی از همه‌ ی عرش فراتر داری تو که در دامن خود سوره‌ ی کوثر داری . دیدن فاطمه ات دیدن وجه الله است چه نیازی است که تا عرش قدم برداری . جذبه‌ ی چشم تو تسخیر کند عالم را در قد و قامت خود جلوه‌ ی محشر داری . عالم از هیبت تو ، شوکت تو سرشار است اسداللهی چون حضرت حیدر داری . حسنین اند روی دوش تو همچون خورشید جلوه‌ ی نورٌ علی نور ، مکرر داری . اهل بیت تو همه فاتح دل ها هستند روشنی بخش جهان ، قبله‌ ی دنیا هستند . ای که در هر دو سرا صبح سعادت با توست رحمت عالمی و نور هدایت با توست . چشم امید همه خلق و شکوه کرمت پدر امتی و اذن شفاعت با توست . با تو بودن که فقط صرف مسلمانی نیست آنکه دارد به دلش نور ولایت ، با توست . بی ولای علی این طایفه سرگردانند دشمنی با وصی ات ، عین عداوت با توست . باید از باب ولای علی آید هر کس در هوای تو و در حسرت جنت با توست . سالیانی ست دلم شوق زیارت دارد یک نگاه تو مرا بس ، که اجابت با توست . کاش می شد سحری طوف مدینه آنگاه نجف و کرب و بلا و حرم ثارالله