غروب جمعه ست دوباره دل تنگم بونه داره از هر کی دیدید بپرسید کجا آقام خونه داره باز من و گریه من و زاری باز نشد رفع گرفتاری باز نیومد یار که میخونم از همین شعرای تکراری نمیدونُم بهاره یا خزونه فلک با عاشقا نامهربونه جوونیم رفت و آقامو ندیدم غم این دل غم مرگ جوونه امون ای دل وای امون ای دل بیا تا سو داره چشمام ببینم چشماتو مولا بیا آقا تا بگردم به دور اون قد و بالات گرچه ما آقا گنه کاریم خیلی به اشکات بدهکاریم پیش ما بدها بیا یک سَر خوبا دل دارن ما هم داریم به خوبات سر میزنی مگه بدا دل ندارن یه سرم به ما بزن ای خوب خوبا آقاجون نمیدونم دلم دیوونه ی کیست کجا میگردد و در خونه ی کیست نمیدونم دل سرگشته ی ما اسیر نرگس مستونه ی کیست امون ای دل وای امون ای دل