تا درستم نکنی دست از‌ این در نکشم

این گدا دست به دامان بشود خوب‌ تر است

. 

بعد هر معصیت از خوف به هم می‌ریزم

عبد اگر زود پیشمان بشود خوب‌ تر است

. 

آنقدر سینه زنم تا که نجاتم بدهی

آتش‌ اینگونه گلستان بشود خوب‌ تر است

.  

اشک خوب است که با مرثیه آغشته شود

فیض وقتی که دو چندان بشود خوب‌ تر است

. 

نام ارباب خودش مظهر اسماء خداست

ذکر العفو حسین جان بشود خوب‌ تر است

.

گر بنا هست کسی واسطه ی ما بشود

ضامنم شاه خراسان بشود خوب‌ تر است

***

امر کردی در همه اوقات فَابکِ لِلحسین
 کربلا و عمه ی سادات فَابکِ للحسین

.

بین قیل و قال افتادی و پا خوردی حسین
 از جلو شمشیر و خنجر از قفا خوردی حسین

.
 ناله ی یا ربنایت قطع شد ای تشنه لب
 آب را می خواستی ! نیزه چرا خوردی حسین !؟

.
 پیرمردی آمد و از دور می دیدم … ولی …
 … کاش می مردم نمی دیدم عصا خوردی حسین

.
 بر روی جسمت چرا رفتند و بازی می کنند !؟
 در شلوغی تهِ گودال تا خوردی حسین