از پنجره فولاد یه دل مات میبرم من
یک لحظه ای از صحن واسه اوقات میبرم من
هر بار واسه ی ملتمسین به دعایم
آقا یه بغل از ضریح سوغات میبرم من
دل که همش در گرو صحن گوهرشاد شماست
این که واست میخونه عبد خونه زاد شماست
جانم به قربان توعه تحت امر و فرمان توعه
راحت از گدا دل میبری این کار دو چشمان توعه
