حرز اسم زیبات همیشه همرامه
 جونمو بدم پات آره از خدامه
 خوب و دیدنیه لحظه ی رسیدن
 تو حرم تموم دنیا زیر پامه
 زائرای محترمتو عشقه
 مهربونی و کرمتو عشقه
 همه جاش بوی مشهد و میده
 گوشه گوشه ی حرمتو عشقه
 عالم می دونه باب المرادی
 أنا البخیل و أنت الجوادی
 آقای مظلوم ، آقای مظلوم
 شعله های آهت میکِشه زبونه
 داری از غمهای مادرت نشونه
 غربتت عجیبه مثل مجتبایی
 هم غریب کوچه هم غریب خونه
 لخته ی خون خشکیده روی لبات
 حتی یکی نیست تا که بمیره برات
 غریبی بالاتر از این نمیشه
 همسرت مرگتو بخواد از خدات
 واست بمیرم خیلی غریبی
 مشغول ذکر أمن یُجیبی
 آقای مظلوم ، آقای مظلوم
 از زمونه آقا دیگه دل بریدی
 یک نفس هم حتی دل خوشی ندیدی
 چشم به راه بابا بودی و بمیرم
 روی خاک حجره پاتو می کِشیدی
 داری کم کم می سوزی و آب می شی
 گل زهرایی داری گلاب می شی
 دم آخری روضه خون واسه
 لب تشنه ی طفل رباب می شی
 سخته به والله بارون نباره
 هیچکس نباشه تا آب بیاره
 لای لای علی جان