رو نگردانی زِ ما دنيا جهنم می شود

روزيِ ما روز و شب اندوه و ماتم مي شود

پلكهايت باز كن درهاي رحمت را نبند

بي نگاه تو دل ما خانه غم مي شود

عاقبت هركس دلش را شستشو داد از گناه

در حريم آيه تطهير ، مَحرم مي شود

در سر و رويم شده پيدا دگر موي سپيد

فرصت ديدار دارد روز و شب كم مي شود

چون خَمِ گيسوي تو اي ليليِ صحرا نشين

قامت چشم انتظاران شما خم مي شود

با كمان ابرُوانت زود مي ريزد به هم

نبض عالم با نگاه تو منظم مي شود

يا ولي اله راضي مي شوي از دست من ؟ !

با رضاي تو رضاي حق فراهم مي شود

هر كه زهرا مادرت را الگوي راهش كند

وقت لبخند تو مشغول دعا هم مي شود

خاك پاي مادر تو سرمه چشمان ماست

دست بوسِ او رسول اللهِ خاتم مي شود

شك ندارم كه حسين هم با دعاي مادرش

صاحب كرب و بلا ، اربابِ عالَم مي شود

گريه ما باعث تسكين قلبِ فاطمه است

اين حسين جانها به زخم سينه مرهم مي شود

فاطميه كربلا شبهاي جمعه ديدني ست

مادرت صاحب عزاي ذبح اعظم مي شود

اين پسر هم مثل مادر جاي تنگي گير كرد

دنده ها اينگونه شكلش نا منظم مي شود

روضه گودال مثل روضه مسمار شد

ماجراي كوچه زير چكمه ها تكرار شد