ای بلندای عشق ،قامت تو
ای سلام خدا به ساحت تو
خاک بوس سیادت تو زمین
جایگاهت ولی به عرش برین
آسمانی ترین مسافر خاک
قدروشان تو کی شود ادراک
ای ذراری حضرت زهرا
بنده ی با ارادت زهرا
افتخارت همین بس ای والا
باشی از نسل سید النجبا

بس که بودی تو فاطمه سیرت
مصطفایی منش ،علی صولت
در سماوات چون ستاره شدی
تو اباالقاسمی دوباره شدی
نور توحید در نگاهت بود
تربت عشق سجده گاهت بود
ذکر تحلیل با تکان لبت
چشمه ی نور در نماز شبت
ای هدایت گر هدایت ها
راوی صادق روایت ها

بس که در عشق مستدامی تو
دست بوس چهار امامی تو
تالبت عرضه ای ز دین کرده
معرفت پیش تو کم آورده
اعتقادت ،ز بس که بنیادی ست
صله اش لطف حضرت هادی ست
بهر تحصین تان بگفت آقا
انت انت ولینا حقا …..

تو غروره اصالتی منی
حسن محضی حسین در حسنی
آبرو دار خاک مایی تو
صاحب ملک خون بهایی تو
تو صفا بخش دین و آیینی
عزت سرزمین باکینی
ملک ری از تو آبرو دارد
پای تو هست خویش بگذارد
چه بگویم ز قدر والایت
چه بگویم ز شان عظمایت

وصف تو این بس زبس عظیمی تو
حضرت سید الکریمی تو
وصفتین بس زبس عظیمی تو
حضرت سید الکریمی تو
شاهزاده گدای خود دریاب
ره گذر خاک پای خود دریاب
پیر مرد عصا به دست حجاز
یک نظر سوی خاکیان انداز
قبله ی خاک مان شده حرمت
چشم امید ماست بر کرمت

هر دم از زمانه دلگیرم
راه صحن تو پیش می گیرم
ای قرار دل هوایی من
مرهم زخم کربلایی من
ای به دلدادگان تو نور عین
ای نگار همیشه شکل حسین
کوی تو رنگی از خدا دارد
خاک تو بوی کربلا دارد
ای فرستاده ی رسول الله
جانب خون بهای ثارالله