سنگا امونتو بریدن
اسبا مگه تو رو به روی خاک ندیدن
ای نفسم بریده ای چقدر
ای غزلم قصیده ای چقدر
مثل عسل کشیده ای چقدر
بی جوشن به دردسر افتادی
سنگا امونتو بریدن
اسبا مگه تو رو به روی خاک ندیدن
ای نفسم بریده ای چقدر
ای غزلم قصیده ای چقدر
مثل عسل کشیده ای چقدر
بی جوشن به دردسر افتادی
