بی همگان به سر شود

بی تو به سر نمی شود 

داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی شود 

باغ و بهار من تویی تاب و قرار من تویی

دارو ندار من تویی بی تو به سر نمی شود 

چشمه نور روشنم تشنه ی دیدنت منم

نیست شبی که دامنم غرق گوهر نمی شود 

دل در آتش غم رخت تا که خانه کرد 

دیده سیل خون به دامنم بس روانه کرد 

جان حسین جانان حسین 

دین حسین آیین حسین 

قلبی لدیک یا ابا عبدالله 

نفسی فداک یا حسین ثارالله