شام درخشید و پر از نور شد

قسمت من باده ی انگور شد

سایه ات افتاد به روی سرم

فکر بهشت از سر من دور شد

خیل ملائک همه پر ریختند

کاشی و سنگ حرمت جور شد

دارد اگر که پدرم آبرو

زیر علم بود که مشهور شد