هر گرفتاری سراغ آستانش را گرفت

رزق و روزیِ تمام خاندانش را گرفت

خوش به حالِ سائلی که سائلِ عباس شد

خوش به حال آن که از عباس نانش را گرفت

روزِ محشر دست هايش دستگيري مي كند

دستِ خود را داد دستِ دوستانش را گرفت

هيچ كس اندازه ي عباس شرمنده نشد

كربلا بدجور از او امتحانش را گرفت

از خجالت آب شد، آب آورِ كرب و بلا

عصرِ تاسوعا امان نامه امانش را گرفت

چشم هايش پاسبان هاي بَناتِ خيمه بود

حرمله با تير چشمِ پاسبانش را گرفت

تيرها در پيكرش وقتِ زمين خوردن شكست

بس كه خون رفت از تنش آخر توانش را گرفت

صارَ کَالْقُنْفُذ  برايِ تيرها جايي نماند

ناگهان سر نيزه اي حجمِ دهانش را گرفت

قتل او کار عمود آهن و نیزه نبود

تیرهایی که به مشکش خورد جانش را گرفت

از بغل تا که سرش را بر سر نیزه زدند

گریه های ناتمامی خواهرانش را گرفت